Pierwsze kroki skierowaliśmy zatem do dr Stanisławy Trebuni-Staszel, która jest niepodważalnym autorytetem w dziedzinie etnologii, zarówno w środowisku naukowym, jak i wśród mieszkańców Podhala. Ta urodzona w Białym Dunajcu góralka na co dzień kieruje Instytutem Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie realizuje liczne prace badawcze związane z Podhalem. Z entuzjazmem, ale
i ostrożnością podyktowaną odpowiedzialnością przyjęła propozycję współtworzenia wystawy. Bez chwili namysłu zaproponowała też kandydaturę Agnieszki Gąsienicy-Giewont, równie żarliwej propagatorki kultury podhalańskiej, szefowej Muzeum Karola Szymanowskiego w Zakopanem. Ich drogi niejednokrotnie przecinały się w przeszłości przy prestiżowych projektach etnograficznych, realizowanych pod Tatrami. Wkrótce
do zespołu dołączyła Katarzyna Gąsienica-Józkowy – folklorystka, miłośniczka kultury góralskiej, która okazała się dużym wsparciem podczas wywiadów terenowych.
Ponieważ nie da się rzetelnie opowiedzieć o życiu, kulturze, tradycji, zwyczajach, charakterach ludzi z Podhala, nie prosząc ich o zabranie głosu, uznaliśmy, że trzonem wystawy będą rozmowy. Do wywiadów wytypowani zostali przedstawiciele kilkunastu miejscowości szerokiego Podhala, od siedemnastolatków po dziewięćdziesięciolatków, ludzie o różnych pasjach, temperamentach, zawodach, poglądach.